Beschrijving

Centraal de verheerlijkte Christus, als God en als mens afgebeeld in een wit gewaad en omgeven door een stralende mandorla, boven op de top van de berg Tabor. Respectievelijk links en rechts naast Christus, op toppen van dezelfde berg, verschijnen aan de hemel de profeten Elia en Mozes met de stenen tafelen. Beide profeten staan in eerbied voor Christus voorovergebogen. De discipelen Petrus, Johannes en Jakobus hebben zich, verblind door het licht, ter aarde geworpen. Net als bij de Doop van Christus in de Jordaan komt het goddelijk Licht vanuit de mandorla in drie stralen neer op de discipelen, ten teken van het feit dat zij de Triniteit mogen aanschouwen.

In de symboliek van de ikoon kunnen de drie personen in het bovenste deel van de ikoon ook worden gezien als de uitbeelding van de drie tijden van de mensheid: vóór de Wet (Mozes), tijdens de Wet (Elia) en onder de Genade (Christus). De drie figuren in het onderste register zijn de uitverkorenen van God, die de kerk zullen gaan stichten: Petrus door de zetel in Rome te bezetten, Jakobus door de bisschop van Jeruzalem te worden en Johannes door met zijn evangelie het Woord te verkondigen.
Opvallend is, dat Petrus als enige probeert op te kijken naar de verheerlijkte Christus. In de bijbel wordt genoemd dat hij het woord neemt (Mat, 17, 4): "Heer, het is goed dat wij hier zijn..." Door zijn blik op de goddelijke gestalte van Christus te richten, schouwt al over het aardse verblijf van Christus heen.